Bij de overlijdensberichten in de krant van vandaag las ik dat de Helmonder Hans Verbakel is overleden. Hans was zo lang als ik me kan herinneren SP-man: als raadslid en als voorzitter van de lokale afdeling.
Dat bericht stemt me erg droevig: Hans was een aardige vent, sociaal betrokken bij de stad en bij de mensen bovendien. En vooral, zoals ik het ervaren heb: hij had een gezonde dosis argwaan ten opzichte van de macht en de machthebbers.
Hij vroeg, vroeg door en bleef doorvragen als het moest. Vaak was dat ook noodzakelijk. Daardoor kreeg hij immers vaak boven tafel hoe de zaken werkelijk in elkaar zaten.
Bij de geplande sloop halverwege de jaren negentig van arbeiderswoningen in de binnenstad, die later niet doorging. In een conflict tussen de toenmalige Speelhuisdirecteur en een aantal personeelsleden. Bij de ooit eens bedachte bouw van een beurscentrum op Groot Schooten – nooit gerealiseerd, trouwens. Om maar eens een paar voorbeelden te noemen.
Ik wist dat Hans met zijn gezondheid aan het tobben was. Toch is het dan schrikken, zo’n bericht. 65 jaar oud slechts, veel te jong.
Weblog 