Het is muziek uit de tijd dat er in onze huiskamer nog een bandrecorder met twee grote spoelen stond, het repertoire van Perez Prado. Zijn liedjes werden veel gebruikt tijdens danslessen in de jaren zeventig, heb ik me laten vertellen.
Aan dansles ben ik nooit begonnen, dus daar kan mijn voorliefde voor de muziek van deze Cubaanse muzikant niet begonnen zijn. Die voorliefde is al jarenlang sluimerend trouwens, maar eens in de zoveel tijd steekt ie de kop op.
Dat is met name het geval als het goed weer begint te worden. En dan gaat mijn voorkeur ook nog uit naar dit liedje:
Weblog 